μοναχοπαρθενία

η

περίπτωση τού παλαιού μοναχικού βίου αγίων κατά την οποία γυναίκες απέφευγαν τον κόσμο και ασκήτευαν σε μοναστήρια ανδρών μεταμφιεσμένες σε άνδρες για να μην τίς αναγνωρίζουν.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μοναχός + παρθενία].